Pracownicze plany kapitałowe (PPK) w Polsce – podstawy prawne funkcjonowania
Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady tworzenia i działania pracowniczych planów kapitałowych w Polsce jest Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych, która została uchwalona przez Sejm w dniu 4 października 2018 r. i weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.
Ustawa wskazuje dobrowolność gromadzenia oszczędności w ramach programu. Każda osoba zatrudniona jest zapisywana do programu automatycznie, przy czym może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu.
Wpłaty dokonywane do PPK są finansowane przez podmiot zatrudniający i uczestnika PPK z własnych środków:
- Wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający będzie wynosić 1,5% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5%; do pracowniczego planu kapitałowego.
- Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika wynosi co do zasady 2% wynagrodzenia. Uczestnik może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia do PPK.
Wsparcie dla uczestników pracowniczych planów kapitałowych ze strony państwa:
- jednorazowa wpłata powitalna: 250 zł dla każdego uczestnika PPK;
- coroczne dopłaty roczne: 240 zł dla każdego uczestnika PPK.
Podmioty zatrudniające są zobowiązane do zawierania umów PPK w imieniu pracowników z instytucjami finansowymi, jak: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez PTE albo pracownicze towarzystwo emerytalne, zakład ubezpieczeń oferujący ubezpieczenie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.
Więcej informacji dotyczących pracowniczych planów kapitałowych (PPK) znajduje się na stronie Oficjalnego Portalu Informacyjnego Pracowniczych Planów Kapitałowych.
Materiały
Źródło: gov.pl